از هر چه به غير از كرمت ياد كنم

يا هر چه خرابيست، من آباد كنم

يا از در لطفت بدر آيم بي تو

يا هرچه كه بنده است من آزاد كنم

غفلت از درگه تو هيچ نيرزد زنهار

كه همه عمر اگر سجده عباد كنم

یاد شیرین تو ای دوست ز یادم نرود

همه شب در طلبت گریه ی فرهاد کنم

ثمري بخش ز لطفت به تلاشم ور نه

بت تنهایی خود از قفس آزاد کنم