روزگارم هم اسیر یکه تازی ها شده

 

روز و شب هایم بسان بی قراری ها شده

هر شب و روزم چو آئینه بسان روز پیش

هر سوالم هم اسیر بی جوابی ها شده

گرچه در کوران محنت آبدیده گشته ایم

تشنه ماندیم و لبم چون خشکسالی ها شده

اسب تکتاز زمان می تازد و ما در پیش

گرد پایش هم نصیب خوش خیالی ها شده

ما که رسوای جهانیم و غمش قاموس ما

روزگار خوش چه ساده نقش  قالی های شده